Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2020/10144 E. 2021/630 K. 26.01.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/10144
KARAR NO : 2021/630
KARAR TARİHİ : 26.01.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bedelsiz senedi kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 156/1, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Bedelsiz senedi kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Havsa (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23/12/2011 tarih ve 2010/63 esas 2011/119 karar sayılı kararı ile bedelsiz senedi kullanma suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olup karar 20/01/2012 tarihinde tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 18/06/2015 tarihinde hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 08/12/2015 tarihinde 5237 sayılı TCK ‘nın 177/1 maddesinde tanımlanan hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçundan adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 08/12/2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine 23/12/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yeniden ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; sanığın denetim süresi içinde işlediği 5237 sayılı TCK’nın 177/1 maddesinde tanımlanan hayvanı tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakma suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 75. maddesi ile önödeme hükümleri kapsamına alınması karşısında, sanığa bu suç yönünden usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılması gerektiği bu nedenle belirtilen işlemlerin akıbetinin mahkemesinden sorulup, denetim süresi içerisinde işlenen başkaca suç olup olmadığı da araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığa yüklenen bedelsiz senedi kullanma suçu nedeniyle açılan kamu davası üzerine verilen hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddelerinde düzenleme yapıldığı gözetilerek, yeni düzenlemeye göre uzlaştırma işlemleri yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazının bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 26/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.