YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3676
KARAR NO : 2020/9626
KARAR TARİHİ : 07.10.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 62, 52, 53 ve 58 md.leri uyarınca mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında, ”03/09/2009” olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Dairemizin 23/05/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın …. Otel’in sahibi olduğu, 2009 yılı ağustos ayları sonunda sanığın katılanın oteline geldiği ve kendisini emekli savcı olarak tanıttığı, otelde 1 hafta kalan sanığın icralık ucuz mallar sattığını beyan ederek katılana 2 adet LCD TV ve dizüstü bilgisayar satmaya çalıştığı, katılanın sanığın hesabına değişik tarihlerde 2.750 TL para havale ettiği ancak malları teslim alamadığı, katılanın parasını yada malları teslim etmediği, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; Sanık savunması, katılan beyanı, tanık beyanı, uzlaştırma sağlanamadığına ilişkin raporu ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 43/1 maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun’un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesindeki isabetsizlik aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu basit dolandırıcılık suçunun hükümden sonra uzlaşma kapsamına alınması karşısında tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı ve Ceza Genel Kurulu’nun 2015/8-962 esas, 2018/16 karar numaralı 23/01/2018 tarihli ilamında da belirtildiği üzere hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceği ihtarının infaz yetkisini kısıtlayıcı nitelikte olmaması hususlarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın hükme yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkındaki hükmün ONANMASINA, 07.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.