Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2019/2477 E. 2019/3750 K. 11.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2477
KARAR NO : 2019/3750
KARAR TARİHİ : 11.04.2019

Kamu malına zarar verme suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a, 62, 53/1 ve 58/6-7 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26/12/2014 tarihli ve 2013/233 E., 2014/643 K. sayılı karar aleyhine vaki temyiz istemi üzerine onama talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/04/2016 gün ve 2015/43129 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 16/06/2016 gün ve 2016/1632 Esas – 2016/6401 Karar sayılı kararıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 308.maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
Dairemizin 16/06/2016 gün ve 2016/1632;2016/6401 E. K. sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanığın, tekerrüre esas alınan Üsküdar(Kapatılan) 2.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14/09/2007 tarih, 2005/193 Esas ve 2007/278 Karar sayılı ilamına konu nitelikli yağma suçunu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olması ve söz konusu hükümde TCK’nın 31/3. maddesinin uygulandığının anlaşılması karşısında, sanığın suç tarihi itibariyle tekerrüre esas başka sabıkasının bulunmadığı da dikkate alınarak, TCK’nın 58/5. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin kısmın tamamen çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.