Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2019/1137 E. 2019/7467 K. 02.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1137
KARAR NO : 2019/7467
KARAR TARİHİ : 02.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında; TCK’nun 157/1, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler,sanık …,Sanık … müdafii,katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan …’in, köylüsü sanık …’tan müteahhitliğini yaptığı inşaattan eksper …tarafından fotoğrafı çekilen ve üzeri kırmızı dikdörtgen içine alınan daireyi 115.000,00 TL’ye satın almak üzere anlaştığı, sanık …’un emlak işi ile uğraşan …’yı da yanına alarak daire ile ilgili rapor düzenleyecek olan eksper…’a katılana satmak üzere bu daireyi gösterdiği ve katılanın bu sırada sanık … tarafından tapuda bekletildiği, her iki sanığın katılana fotoğraftaki kırmızı ile çizili yerin verilmediğini bildikleri halde gelen ekspere yanlış yer göstererek katılan adına kredi çıkmasını sağladıkları, ancak bu yerin katılan dışında başkasına satıldığını katılanın satış işleminden çok sonra öğrendiği,satığa daha inşaatı başlanmayan başka yerden daire sattığı iddia edilen olayda;sanıkların suçlamaları kabul etmedikleri,sanığa eksper raporunda belirtilen taşınmazın satıldığı,sanıkların katılanın denetim imkanını ortadan kaldıracak eylemlerinin bulunmadığı gözetilerek taraflar arasındaki uyuşmazlığın hukuki ihtilaf mahiyetinde olduğu anlaşıldığından sanıkların dolandırıcılık suçunun yasal unsurlarının oluşmadığından beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine dair hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık …,Sanık … müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün sair yönleri incelenmeksizin bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.