Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2018/8903 E. 2019/5211 K. 09.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8903
KARAR NO : 2019/5211
KARAR TARİHİ : 09.05.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklardan …’nin kendi ismini taşıyan işyerinin bulunduğu, diğer sanık …’ın gerçekte sanığa ait iş yerinde çalışmadığı halde SGK’ye şeklen sigortalı olarak bildirimi yapıldığı, sanık …’ın yersiz ve haksız olarak 1.163,72 TL sağlık yardımından faydalanarak katılan … zarara uğrattığı, bu surette sanıkların iştirak halinde nitelikli dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia olunan somut olayda,
Sanıkların üzerilerine atılı suçu işlemediklerine dair savunmaları, SGK yazıları ve dosya kapsamına göre; ilgili kurumun mevzuatı gereği söz konusu işyeri üzerinde denetim yetkisinin bulunması, dosya kapsamı gereği sanıkların kurumun denetim imkanını ortadan kaldıracak mahiyette hileli bir hareketinin bulunmaması, sanıkların sigorta primlerini katılan kuruma yatırmış olması halinde, 5510 sayılı Kanunun 89. maddesince primlerin irat kaydedileceği, aynı Kanunun 96. maddesince de yapılan sağlık harcamalarının da geri alınacağının düzenlenmiş olması, primlerin yatırılmamış olması halinde de katılan kurumun alacaklarını her zaman tahsil etme imkanının bulunması nedenleriyle katılan kurumun zararından da bahsedilemeyeceği hususları birlikte değerlendirildiğinde; nitelikli dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığı gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçların unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, beraat hükmünün kanuna aykırı olduğuna ve eylemlerin suç teşkil ettiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.