YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8274
KARAR NO : 2018/9766
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 158/1-f-son, 63, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen 2014/173 E. 2014/237 K. sayılı mahkumiyet hükmünün 24/11/2014 tarihinde sanığın yüzüne tefhim olunduğu; Yargıtay Ceza genel Kurulu’nun 07.10.2008 tarih ve 2008/4-192-214 E. K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere, sanığın yüzüne karşı verilen hükümde, kanun yoluna başvuru süresinin başlangıcı açısından “tefhim ve tebliğden itibaren” denilmek suretiyle yanıltma yapıldığı, ancak sanığın talebi üzerine gerekçeli kararın kendisine 02.04.2015 tarihinde tebliğ edildikten sonra 14.05.2015 tarihli dilekçesiyle eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz talebinde bulunduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 42 ve 311. maddeleri hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, hukuki dayanaktan yoksun olan aynı mahkemece 20.01.2016 tarihli ek karar ile verilen red kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanığın hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 19/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.