Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2018/7998 E. 2020/5216 K. 09.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7998
KARAR NO : 2020/5216
KARAR TARİHİ : 09.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52, 52/4 , 53, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaştırmanın sağlanmasının ardından, sanık tarafından anlaşma konusu edimin yerine getirilmediği belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın iş aramak için verdiği ilan için arayan sanığın kendisine ait olmayan emlak dükkanını göstererek yanında çalışma konusunda ikna ettiği, hemen akabinde sanığın biraz borç para istediği, sanığın katılanı inandırmak için boş kağıda atılmış imza ve açık senet verdiği, katılanın bankadan kredi çekerek 13.872,45 TL’yi sanığa verdiği şeklinde gerçekleşen sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin infaz aşamasında resen gözetileceği mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.