YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/796
KARAR NO : 2018/9442
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizce uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle hükmün bozulması üzerine, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Olay tarihinde sanığın katılan …’ın ikamet ettiği apartmana pazarladığı ürünleri satmak amacıyla geldiği, kendisini başka isimle tanıtan sanığın katılana ücretsiz parfüm vereceği fakat parfüm şişelerinin içinde hediye kutuları olabileceği, bu hediyelerin epilatör cihazı, laptop, lcd tv ve Cumhuriyet altını olduğu, parfüm şişesinden hediye kutusu çıktığı takdirde 100 TL para vermesi gerektiği, epilatör cihazı çıksa bile diğer ürünlerle değiştirebileceği şartlarını koştuğu, katılanın sanıktan aldığı parfüm karşılığında 200 TL para verdiği, daha sonra katılanın parfüm şişesini açtığında piyasa değeri çok düşük olan epilatör cihazı çıktığı, katılanın aldığı 2 parfümü iade etmek istemesi karşısında sanığın parfüm kutusu açıldığından bahisle iadeyi kabul etmediği, olay yerinden ayrılıp izini kaybettirdiği, bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda; sanık savunması, katılan beyanı ve dosya kapsamından sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.