YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7553
KARAR NO : 2020/3911
KARAR TARİHİ : 01.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek ve Yargıtay bozma ilâmı üzerine yapılan yargılamada temyiz süresinin CMUK’un 310. maddesi uyarınca 1 hafta olduğu gözetilmeksizin hatalı şekilde 15 gün olarak belirtilmek suretiyle yasa yoluna başvuru süresi konusunda yanıltma yapıldığı dikkate alınarak sanık müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Katılanlar … ve … ın kardeş oldukları beraber oto kiralama işi yaptıkları, sanığın 34 UM 2968 plakalı aracı katılanlardan kiraladığı ancak kira bedelini ödememesi üzerine aracın iadesi istendiği halde aracı iade etmediği, bu şekilde sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda, sanık savunması, katılanların beyanı, tutanaklar ile tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönündeki kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozma öncesi verilen ilk kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine bozmanın sanık lehine olması nedeniyle bozma sonrasında yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında yargılama giderine ilişkin bölümde bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin çıkartılarak yerine “bozma sonrası yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.