YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7305
KARAR NO : 2018/7582
KARAR TARİHİ : 05.11.2018
Dolandırıcılık suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1, 39/2-c-1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl hapis 3 ay hapis ve 2.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.11.2017 tarih ve 2016/442-2017/1210 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 14.09.2018 gün ve 94660652-105-35-7771-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.09.2018 gün ve 2018/76305 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun, hükümden önce 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı, aynı Kanun’un “Mahkeme tarafından uzlaştırma” başlıklı 254. maddesinin; “Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253’üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.” şeklinde olması karşısında, uzlaştırma işlemlerinin yapılmamasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.11.2017 tarih ve 2016/442-2017/1210 sayılı dosyasında sanık ile birlikte yargılanan Hasan Zengin hakkında şantaj suçundan beraat hükmü verilmiş olması nedeniyle dairemizin yerleşik uygulamaları gereğince dolandırıcılık suçunun tek başına işlendiğinin kabul edilmesi gerektiğinden sanık… hakkında da hüküm tarihinden önce 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma hükümleri uygulandıktan sonra sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden, adı geçen sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurularak istinaf yoluna gidilmeksizin kesinleşen hüküm yönünden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.