YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6956
KARAR NO : 2020/4159
KARAR TARİHİ : 02.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 s TCK nun 157/1, 52/2, 53/1-2-3, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, kiralama taahhüdü ile geçici süre içerisinde bulunduğu iş yerini kendisine ait bir iş yeri gibi gösterip, internet üzerinden cep telefonunu satmak isteyen katılanı telefonla arayarak, cep telefonunu almak istediğini söyleyip iş yerine getirmesini istediği, iş yerine gelen katılanın cep telefonunu alarak 850 TL parasını da akşam saatinde almasını söylediği ancak akşam saatinde iş yerine geldiğinde dükkan sahibi tarafından sanığın iş yerini kiralamaktan vazgeçerek gittiğini beyan ettiği, şeklinde gerçekleşen sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.