YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6919
KARAR NO : 2020/4293
KARAR TARİHİ : 02.06.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nun 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’nin, katılanın yaşamakta olduğu … Merkez …’e geldiği, katılan …’e kendisini … adı ile ve emekli öğretmen olarak tanıtarak köye yerleşeceğini, kendisi ile evlenmek istediğini söylediği, köye yerleşeceği kanaatini güçlendirmek amacıyla köyden …’e ait bir evi alma hususunda anlaştığı, tadilat işleri için paraya ihtiyacı olduğunu söyleyerek katılandan 400 TL para aldığı, gerçekte köye yerleşme ve evlenme niyeti bulunmayan sanığın bu izlenimi yaratarak ve evlenme vaadi ile katılanın iradesini sakatlamak suretiyle haksız menfaat temininde bulunduğu, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan somut olayda;
05/08/2017 tarihli ve 30145 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği’nin “Uzlaşma teklifi” başlıklı 29. maddesindeki “Uzlaştırmacının uzlaşma teklifinde bulunacağı şüpheli, sanık, katılan, mağdur veya suçtan zarar gören ya da kanunî temsilcilerine iletişim araçlarıyla ulaşılamaması hâlinde açıklamalı uzlaşma teklifi büro aracılığıyla yapılır. Bu işlem uzlaştırmacının, büroya başvurarak teklif formunu vermesi üzerine gerçekleştirilir.” şeklindeki 6. fıkra hükmü gereğince, uzlaştırma teklifinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak uzlaştırma bürosunca yapılması gerektiği gözetilmeksizin, somut olayda, katılanın edim talebi bulunmaksızın uzlaşmayı kabul ettiği, sanığa APS yoluyla gönderilen uzlaştırma teklif formuna, sanık tarafından cevap verilmediğinden bahisle, uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor tanzim edilmiş olup; sanığa usulüne uygun olarak meşruhatlı tebligat yapılması ve 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile ilgili yönetmelik hükümleri çerçevesinde sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmeyerek, usul ve yasaya aykırı olarak yapılan uzlaştırma işlemlerine dayalı hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.