YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6203
KARAR NO : 2020/3293
KARAR TARİHİ : 04.03.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 53/1, 58/6 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık … ve temyiz dışı sanık …’in, katılan …’in satmak için 03/10/2010 tarihinde otopazarına götürdüğü kızı Betül adına kayıtlı aracın 11.500 TL’ye satışı konusunda anlaştıkları, 100 TL kapora verdikleri, ertesi gün katılanın, sanık … adına noterden vekaletname çıkartıp sanıklarla buluştuğu, temyiz dışı sanık …’in katılan ile sözde bankaya parayı çekmeye giderken katılanın arabayı ve anahtarı sanık …’a verdiği, daha sonra katılanı oyalayarak parasını vermeden aldıkları aracın, 05/10/2010 tarihinde azilname düzenlenen vekaletname ile 06/10/2010 tarihinde …isimli şahsa noter satışını yaptıkları ve aracın 19/10/2010 tarihinde de …’ya noter satışı ile satıldığı, bu şekilde sanığın üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan olayda; sanığın katılanların aracını satın alıyormuş gibi kanaat uyandırıp bedelini ödemeden kısa sürede bir başka kişiye sattığı, sanık hakkında aynı şekilde oto pazarlarında satılan araçlara müşteri olup bir şekilde para ödemeden satışa ilişkin vekaletname alarak ve bu vekaletnameleri kullanarak kısa sürede, satın almış göründüğü araçları başka kişilere satarak menfaat temin ettiği dosyalar bulunduğu, sanığın eyleminin hukuki mesele dışına çıkıp dolandırıcılık suçunu oluşturduğu kabulü ile üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 157/1 maddesinde hapis cezası yanında adli para cezası da öngörüldüğü halde, hapis cezası yanında ayrıca adli para cezasına hükmedilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin suçun manevi unsurunun oluşmadığına, uyuşmazlığın hukuki nitelikte olduğuna, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini ile TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasının bozma nedeni olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.