YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5941
KARAR NO : 2019/7484
KARAR TARİHİ : 02.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157, 62, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın kendisini … olarak tanıtarak, emlakçılık işiyle uğraşan katılanla arsa satma konusunda 35.000 TL’ye anlaştığı, sanığın isteği üzerine katılanın 500 TL kaporayı sanık tarafından belirtilen hakkında ek takipsizlik kararı verilen tanık …’ın hesabına gönderdiği, katılanın arsayı almak için kalan parayla birlikte Ankara’ya gelerek sanık ve yanında kimliği belli olmayan başka bir şahısla buluştuğu ve sanığın yanındaki şahısla katılanın elindeki parayı alıp kaybolduğu, katılanın sanığı resminden teşhis ettiği, bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanları, teşhis tutanakları, … yazıları, dekont, uzlaşma sağlanamadığına dair rapor ile dosya kapsamından, katılana soruşturma aşamasında hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verilen tanık …’ın resimleri gösterildiğinde kendisini dolandıran şahıslardan olmadığını söylemesine rağmen bozma sonrasında alınan beyanında kendisini…olarak tanıtan kişinin tanık … olduğunu söylediği, sanığın katılanın parasını alıp kaçtığını beyan ettiği kişiyle irtibat kurduğu telefon hattının fiili kullanıcısı olmadığının arkadaşı tanık …’in beyanıyla doğrulandığı, tanık …’in de kullandığı bu hattı telefonla beraber kaybettiğini beyan ettiği, tanık …’ın hesabına para göndermesi için istediği şahsın sanık olmadığını kesin olarak teşhis ettiği anlaşıldığından, sanığın üzerine atılı suçu işlendiğine dair yeterli delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.