YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/585
KARAR NO : 2018/10012
KARAR TARİHİ : 24.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : Merkür Fuarcılık Ltd. Şti, …
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK’nın 157/1, 62, 52, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle bozma sonrasında dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın, katılan şirket tarafından organize edilen fuara katılabilmek için, … Mobilya ve Dekorasyon Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi adına yetkisi olmadığı halde, suça konu 20.04.2008 ve 20.07.2008 tarihli, 7.000 USD ve 7.400 USD bedelli senetleri imzalayıp şirket kaşesini vurduğu, senet bedellerinin ödenmemesi üzerine katılanın yapmış olduğu icra takibi sırasında şirket yetkilileri olan sanığın oğlunun imza itirazında bulunduğu, yapılan yargılama sonrasında imzanın şirket yetkilisine ait olmadığının belirlendiği ve katılanın alacağını tahsil edemediği, bu surette sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca, 1412 sayılı CMUK’nın halen yürürlükte bulunan 326/son maddesinde belirtilen aleyhe karar verme yasağına aykırı olarak, sanık hakkında önceki cezadan daha ağır bir cezaya hükmedilmesi,
2) Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nun 53. maddesinin uygulanması suretiyle aynı maddenin 4. fıkrasına aykırı davranılması,
3) Adli para cezasının belirlenmesi aşamasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nın 52. maddesinin 2. fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun’un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından “TCK’nın 51. maddesi ve 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin” çıkarılarak yerine “1412 sayılı CMUK’nın halen yürürlükte bulunan 326/son maddesi uyarınca, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, sanığa verilen 11 ay 20 gün hapis cezasının TCK’nın 50/1-a ve aynı Kanun’un 52/2 maddeleri gereğince günlüğü takdiren 20 TL’den hesap edilmek üzere sonuç olarak 7.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın sonuç olarak hapisten çevrilen 7.000 TL ile doğrudan verilen 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına “cümlesinin eklenmesine ve hüküm fıkrasında 52. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdan “TCK nun 52. maddesi uyarınca” ibaresi çıkartılarak yerine “TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.