Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2018/4586 E. 2018/9364 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4586
KARAR NO : 2018/9364
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın verdiği iş ilanını gören katılanın, sanığa işe başvurmak için mesaj attığı, bir süre sonra ise sanığın katılanı cep telefonundan arayarak “iş için bahçıvanlık ve bakıcılık belgesi lazım olduğunu, para göndermesi durumunda bu belgeleri çıkartabileceğini” söyleyerek katılanın inanmasını sağladıktan sonra, katılan tarafından temyiz kapsamı dışında bulunan sanığın eski eşi Mürüvvet’in banka hesabına 620 TL paranın gönderildiği, bu paranın da aynı gün sanık tarafından çekilmesine rağmen, katılanın bir daha sanığa ulaşamadığı, sanığın bu surette hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın tevil yollu ikrar içersen savunması, katılan beyanı, banka yazısı ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Uzlaşma raporu sonrasında, sanık ve katılanın birlikte katıldığı duruşmada uzlaşamadıklarını açık bir şekilde mahkeme huzurunda beyan etmiş olmaları karşısında, tebliğnmede bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemişir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun yapılmadığına ve suçun sübut bulmadığına yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.