Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2018/2694 E. 2018/9953 K. 24.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2694
KARAR NO : 2018/9953
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, tehdit
HÜKÜM : 1-TCK.157/1, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-TCK.106/1, 2, 62/1, 52/1, 2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık ve tehdit suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1)Tehdit suçu açısından verilen mahkumiyet hükmüne dair sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
6217 Sayılı Sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihinden itibaren doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) para cezalarını içeren mahkumiyet hükümleri, 5320 Sayılı kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan, sanık müdafinin temyiz talebinin CMUK.un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Dolandırıcılık suçu açısından verilen mahkumiyet hükmüne dair sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Katılanın…. isimli bir kişiden alacağının bulunduğu elinde 20/09/2005 keşide, 20/12/2005 vade tarihli 37.145.00 TL meblağlı bono olduğu, katılanın bir arkadaşı vasıtasıyla tanışmış olduğu sanığın senedi tahsil edebileceğini, tanıdığı hukukçuların olduğunu söyleyerek senet fotokopisini ve 3.000 TL masraf aldığı, bir müddet sonra da senedin kendisine ciro edilmesi gerektiğinden bahisle senedi tahsil edeceğini söyleyip ifade ederek senedi ciro yoluyla aldığı, daha sonra katılana telefonla tehdit mesajları göndererek para istediği, bir müddet sonra sanığın senedi ciro yoluyla temyiz dışı sanık …’a verdiği, temyiz dışı sanık …’un da senedi icra takibine koyduğu, posta görevlisi olan temyiz dışı sanık …’in de katılan yurtdışında olduğu ve tebligat adresi ile hiçbir ilgisi bulunmadığı halde tebligatı usulsüz olarak yapmak suretiyle takibi kesinleştirdiği, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, katılanın beyanı, icra dosyası, mesaj kayıtları, uzlaştırma sağlanamadığına ilişkin rapor ile tüm dosya kapsamından sanığın mahkumiyetine dair hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’u ile Bazı Kanunlar’da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri düzenlenmiş ve sanık hakkında tekerrüre esas alınan “Karşıyaka 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/1393 esas ve 2007/696” sayılı ilamına konu “tehdit” suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması karşısında, tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.