YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1697
KARAR NO : 2018/9992
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62, 52/2, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık …. tarafından esasa ilişkin ve katılan … vekili tarafından vekalet ücretiyle sınırlı olarak temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle bozma sonrasında dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Katılan … ile babası olan Mustafa Doğan’ın işlerinin kötü gitmesi nedeniyle 2007 yılının sonlarında… iline taşındıkları,… ‘ın içerisinde katılanlar … … ve…. a ait eşyanın bulunduğu deponun anahtarını sanık …’a verdiği, sanığın 01.04.2008 tarihinde temyiz dışı sanık …. ile birlikte sözü edilen depoda bulunan eşyaları, hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen …’a ait 58 NF 616 plaka sayılı araç ile birlikte aldıkları ve …’a 1200-1300 TL karşılığında sattıkları, sanığın bu şekilde üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Hükümde, adli para cezasının 20 eşit taksit halinde ödenmesine karar verildiği halde, taksit aralığının açık bir şekilde gösterilmemiş olması, ve taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği hususunda sanığa ihtarat yapılmaması,

2)1136 sayılı Kanun’un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13.maddesinin 1. fıkrası uyarınca, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, kendisini vekille temsil ettiren katılan … lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …. ’ın ve katılan … vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin bölümünden “takdiren 20 eşit taksit halinde ödenmesine” ibaresinin çıkarılarak yerine ”TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca para cezasının birer ay arayla 20 eşit taksitte ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği hususunda sanığa ihtarat yapılmasına,” ifadesi yazılmak suretiyle ve hüküm fıkrasına “katılan …’ın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre belirlenen 1.980TL vekalet ücretinin sanık Eyüp Çoban’dan alınarak katılana verilmesi” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.