Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2018/1301 E. 2018/9286 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1301
KARAR NO : 2018/9286
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık …; TCK 157/1, 62, 52, 53. maddeleri gereği Sanık …; TCK 157/1, 62, 52, 51. maddeleri gereği mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Katılanlardan …’ın suç tarihinden önce sanıklardan…. ile birlikte…. Tipi Kapalı Cezaevinde kaldıkları, sanık …’ın cezaevindeyken, benim avukat tanıdığım var, seni denetimli serbestlikten yararlandırırım, diyerek irtibata geçmek için katılan …’nin …. daki ailesinin adresini ve telefon numaralarını istediği, buna inanan katılanın adres ve numaraları verdiği, cezaevinden daha önce tahliye olan sanık … ve onunla birlikte hareket eden eşi …’nın Revide’nin babası katılan … ve abisi katılan … ile görüşerek, iyi bir avukat bulduklarını söyleyip ikna ettikleri ve sanık …’in hesabına…. tarafından 1100 TL, …. tarafından 1800 TL para yatırılmasını sağladıkları, ayrıca bunun dışında Vedat tarafından Isparta ilinde elden sanık …’e 2000TL para verildiği, paraları alan sanıkların ortadan kaybolup bu yolla katılanları dolandırdıkları, …. Cumhuriyet Başsavcılığı uzlaştırma bürosu 15/09/2017 tarih, 2017/5120 uzlaştırma sayılı rapor ile tarafların uzlaşmadıkları, dosya kapsamından anlaşılmakla, mahkemenin kabullerinde isabetsizlik bulunmamış, aynı eylem içinde iki ayrı katılandan para alınması ve katılan …’tan ayrıca para alınması karşısında eylemin zincirleme şekilde gerçekleştiği gözardı edilerek TCK 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.