YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1279
KARAR NO : 2018/9486
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık … ile temyiz dışı … ‘ın bir minibüs kooperatifine üye oldukları, …,…. hattında çalışacak bir minibüs hattının 17.000 TL bedel karşılığında katılana devri hususunda katılanla anlaştıkları, katılanın ilk aşamada 10.000 TL ödeme yaptığı; ancak, sanık ve temyiz dışı Soner’in vaad ettikleri minibüs hattını katılana devretmedikleri gibi, aldıkları parayı da iade etmedikleri, bu şekilde sanığın atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Sanık ve temyiz dışı Soner’in aşamalarda değişiklik göstermeyen ve birbirleriyle uyumlu savunmalarında, söz konusu minibüs hattının …’a ait olduğunu, onun bilgisi dahilinde katılana devretmek üzere anlaştıklarını, katılanın 10.000 TL verdiğini, kalan miktarı da ödemesinden sonra minibüs hattının devrinin gerçekleştirileceğini; ancak, katılanın hattı almaktan vazgeçtiğini beyan edip verdiği parayı geri istemesi üzerine, kısa bir süre sonra parayı temin ederek katılana iade ettiklerini savunmaları, sanıkların bu anlatımlarının tanık sıfatıyla ifadelerine başvurulan …, …,… ve … tarafından da doğrulanması karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair katılanın soyut iddiası dışında, mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, sanığın atılı suçtan beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozmanın CMUK’nın 325. maddesi gereğince temyiz talebinde bulunmayan sanık Soner Elmas’a da sirayetine, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.