Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2018/1045 E. 2018/9108 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1045
KARAR NO : 2018/9108
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 168/2, 62/1, 52/2-4 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın, başkanı olduğu dernek adına katılana kiraya verdiği işyeri için 31.500 TL nakit para ve 31.500 TL bedelli çek aldığı halde, bunu dernek kayıtlarında göstermediği, katılana makbuz vermediği, yapılan kontratta sadece bir kısmını göstererek haksız yarar sağladığı, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, kira sözleşmesi, banka ve dernek kayıtları, alınan bilirkişi raporları ile oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın, üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğine yönelik mahkemenin mahkumiyete ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 2 yıl 6 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldıktan sonra, sonuç ceza olarak 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine, 1 yıl 13 ay hapis cezası belirlenmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 49/2 ve 50/1-a maddelerinin gösterilmesi suretiyle, CMK’nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması ve bu kısımda “gün karşılığı adli para cezasının” yerine “hapis cezasının” yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK ‘nın 49/2 ve 50/1-a maddelerine ilişkin kısımların ve bu kısımdaki “hapis cezasının” ibaresinin çıkartılıp yerine “gün karşılığı adli para cezasının” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.