YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9877
KARAR NO : 2019/7554
KARAR TARİHİ : 04.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 157/1, 62, 52/2, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet ( 5 kez)
Dolandırıcılık suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dolandırıcılık suçunun uzlaşmaya tabi olmayan başka bir suçla işlenmiş olması nedeniyle, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında uzlaşma hükümlerin uygulamayacağından yapılan incelemede;
Sanığın … Sana. ve Tic A.Ş. İsimli işyerinde kalite bölümünden sorumlu posta başı olarak görev yaptığı, sanığın çalıştığı işyerinde kalite kontrol bölümünde çalışmak üzere iş başvurusunda bulunan ve sonradan işe alınan katılanları, işyeri yönetimince işe alınmaları için gerekli olmamasına rağmen, kalite alanında eğitim veren birimlerden sertifika almaları halinde işe alınabilecekleri ve iş yerinde kalıcı olabileceklerine inandırarak katılanlardan para almak suretiyle menfaat temin ederek üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanları, tanık ifadeleri ve dosya kapsamından; sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğu anlaşıldığından; mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine;ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun’un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkralarından, adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla ”30 gün”, ”25 gün” ve ”500 TL” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerlerine, sırasıyla “5 gün”, “4 gün”, “80 TL” adli para cezası’ ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.