YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9843
KARAR NO : 2019/4114
KARAR TARİHİ : 22.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK.nın 155/2, 62/1, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık … ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların ortağı ve yetkilisi oldukları … Ltd. Şti.’nin nakliyat ambarı işletmeciliği yaptıkları, katılanın yetkilisi olduğu … Lastik Tic. San. AŞ.’den 19/08/2010 tarihli sevk irsaliyesine istinaden 24 adet lastiği Adana da bulunan … Ltd. Şti.’ne götürülmek üzere teslim aldıktan sonra bu lastiklerden 12 adedini adrese teslim ettikleri kalan 12 adedini teslim etmedikleri, bu şekilde sanıkların nakletmek üzere teslim aldıkları lastiklerin bir kısmını nakil adresine teslim etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda
1- Sanık …’in temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen 23/12/2013 tarihli hükmün sanığa 08/02/2016 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 17/02/2016 günlü temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıkların hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, 19/08/2010 tarihli sevk irsaliyesi ve dosya kapsamına göre; sanıkların alıcı firmaya teslim etmek üzere aldıkları lastiklerin bir kısmını teslim etmeme şeklindeki eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi gereğince sadece hapis cezalarının ertelenmesi mümkün olduğu halde, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezalarının TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümler fıkrasının ertelemeye ilişkin bendine “TCK.nun 51/1 maddesi uyarınca” ibaresinden sonra gelmek üzere “hapis” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.