YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9774
KARAR NO : 2019/4112
KARAR TARİHİ : 22.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1-Sanık … hakkında; beraat, 2-Sanık … hakkında; TCK.nın 157/1, 53/1, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanık …’in mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık … tarafından, sanık …’in beraatine ilişkin hüküm katılanlar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanların, sanıkların işletmiş oldukları, Akademi Mobilya adlı işyerinden kredi kartı ile 5.000 TL bedelli ürün satın aldıkları, sanıkların mobilyaların bilahare göndereceklerini belirttikleri, ancak sanıkların ürünü göndermedikleri gibi, işyerini kapattıkları ve kendilerine ulaşılamadığı, bu şekilde sanıkların dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda;
1- Sanık …’in beraat hükmüne ilişkin katılanların temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine dair savunmaları, katılanların alışverişin yapılarak, ürünlerin bedelinin kredi kartı ile ödenmesi esnasında sanık …’in bulunmadığını beyan etmeleri karşısında; sanık …’in mefaatin temin edilmesi sırasında hileli bir hareketinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında verilen beraat hükmünde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, sanığın yüklenen suçu işlediğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanların beraat hükmünün kanuna aykırı olduğuna ve eylemin suç teşkil ettiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık …’in mahkumiyet hükmüne ilişkin sanık …’in temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık …’in savunmalarında, işyerinin küçük kardeşi olan … adına kayıtlı olduğunu, ancak; işyerinde zaman zaman kendisinin de çalıştığını, anlaşmaya konu mobilyaları teslim ettiklerini belirtmesine rağmen, gerek yargılama aşamasında ve gerekse temyiz dilekçesi ekinde teklif formundaki ürünlerin katılanlara teslim edildiğine dair herhangi bir belge ibraz etmemiş olması, katılanların mobilyalar konusunda anlaşmayı sanık …’le yaptıklarını beyan etmeleri karşısında; tebliğnamedeki eksik inceleme yönündeki görüşe iştirak edilmeksizin, sanığın eyleminin hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamında kalan dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun kabulü ile, uzlaştırma işlemlerinin yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanık …’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 22/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.