YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9382
KARAR NO : 2019/4139
KARAR TARİHİ : 22.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık … hakkında TCK’nın 157/1, 52, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanıklar …, … ve … hakkında ayrı ayrı beraat
Dolandırıcılık suçundan sanıklar …, … ve …’nun beraatlerine ilişkin hükümler katılan tarafından, sanık …’nun mahkumiyetine ilişkin hüküm ise sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’ın katılanın arkadaşı olduğu ve katılanı sanık … ile tanıştırdığı, sanık …’nun Yurtiçi Kargo bayiliği yapabilecekleri konusunda katılanı ikna ederek çeşitli tarihlerde toplam 240.000 TL para aldığı, sanık …’nun talimatı üzerine katılan tarafından 2.000 TL paranın sanık … hesabına, toplam 2.250 TL paranın da sanık … hesabına yatırıldığı ancak sanık …’nun iş kurma vaadini yerine getirmediği gibi parayı katılana iade etmediği, bu suretle sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
1- Sanıklar …, … ve … hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde,
Sanıklar … ve …’nun ifadelerinde, hesaplarına yatan parayı sanık …’na verdiklerini beyan ederek suçlamayı kabul etmedikleri, sanık …’ın ise ifadesinde, katılan ile sanık …’nu tanıştırdıktan sonra ortak iş yapmaları yönünde bir eylemi olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla, sanıkların mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak ve somut delil bulunmadığı gerekçesi ile kurulan beraat hükümlerinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanın temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde,
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 22/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.