YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/885
KARAR NO : 2017/20080
KARAR TARİHİ : 11.10.2017
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Sanıklar hakkında ayrı ayrı beraat
Güveni kötüye kullanma, yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından sanık …’nın, kasten yaralama suçundan sanık …’ün, güveni kötüye kullanma suçundan sanık …’ın beraatlerine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’nın katılanın öz kızı, sanıklar … ve …’nin ise katılanın torunu oldukları, sanık …’nin katılana ait 15.000 TL parayı alarak sanık … ile birlikte …’in banka hesabına yatırdıkları ancak katılanın parasını istemesine rağmen parayı iade etmedikleri ve sanık … ile …’nin parasını istemeye gelen katılanı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte kasten yaraladıkları, sanık …’nin katılana hitaben “seni öldürürüm, s. git” demek suretiyle ayrıca hakaret ve tehdit suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1- Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sanık … hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
Sanık …’nin üzerine atılı suçları kabul etmediği, hakaret ve tehdit iddiasını doğrulayan tanık beyanı olmadığı ve mahkumiyete yeterli somut delil elde edilemediği, sanık …’in ise ifadesinde, parayı hesabına yatırdıklarını, kendisine para çekmesini söylediklerinde parayı çekerek iade ettiğini beyan ettiği anlaşılmakla, sanıkların atılı suçlardan beraatlerine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin mahkumiyete yeterli delil olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında kasten yaralama ve güveni kötüye kullanma suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
a) Sanık …’nin, 16/06/2009 tarihli Cumhuriyet savcısı huzurundaki ifadesinde, annesi olan katılana ait paranın 8.000 TL’lik kısmını annesine vermediğini, kalan kısmı ise iade ettiğini ikrar ettiği, sanık … aleyhine Alaşehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan alacak davasının da 8.000 TL kısmının kabulüne hükmedildiği ve Yargıtay 13. Hukuk Dairesi tarafından onanmakla hükmün kesinleştiği anlaşılmakla, sanık …’nin üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun sabit olduğu ancak suçun üstsoya karşı gerçekleştirilmiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 167/1-b maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat hükmü kurulması,
b) Sanıklar … ile kızı olan …’nin, üstsoyları olan katılana yönelik olarak basit tıbbi müdahele ile giderilebilecek nitelikte kasten yaralama suçunu işlediklerinin, olay tarihinde alınan ve katılanın kafasında şişlik, darp izleri, yüzünde ekimoz, tırnak izleri, boyundan göğüse kadar darba bağlı ekimoz şeklinde tarif eden adli rapor, olayı görerek katılanın diğer çocuklarına haber veren tanık … beyanları ile tüm dosya kapsamına göre sabit olması karşısında, sanıkların üstsoya karşı kasten yaralama suçundan mahkumiyetlerine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, hiçbir somut delil ve izaha dayanmayacak şekilde katılanın kendi kendine darp izi oluşturmuş olabileceği gerekçesiyle sanıkların beraatlerine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükümlerin BOZULMASINA, 11/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.