YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8784
KARAR NO : 2019/4295
KARAR TARİHİ : 25.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK’nın 155/2, 62, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet,

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın Dilek apartmanında 09/07/2006 ve 02/09/2007 tarihleri arasında apartman yönetici yardımcılığı yaptığı, görevi süresince apartman yönetiminin gelirleri toplamının 24.090 TL, giderler toplamının 17.685 TL olduğu, gelir farkının 6.405 TL olduğu ve bu paranın sanığın uhdesinde bulunduğu, sanık tarafından yeni yönetime teslim edilmediği ve bu surette sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın tevil yollu ikrarı, katılan beyanları ve tüm dosya kapsamından, üzerine atılı eylemin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli para cezasının belirlenmesi aşamasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, adli para cezasının uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasına “TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.