YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8781
KARAR NO : 2019/4291
KARAR TARİHİ : 25.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık (değişen suç vasfına göre hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma)
HÜKÜM : TCK’nın 155/2 ve 53.maddeleri uyarınca mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların, bankadan tarım kredisi kullandırılmasının sağlanması konusunda katılanı aldatıp katılana ait çiftliğin fotoğraflarını çektikten sonra, kendisinden farklı tarihlerde krediye ilişkin olarak masraf adı altında para alarak haksız yarar sağladıkları, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
1- Sanık … hakkında verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın hükümden sonra 31/05/2018 tarihinde öldüğünün UYAP sistemi aracılığıyla MERNİS’ten temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin mahkemesince değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık … hakkında verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık … tarafından katılan adına hayvancılık kredisine ilişkin herhangi bir kredi başvurusu yapılmadığının ilgili bankadan gelen 27/06/2013 tarihli cevabi yazıdan anlaşılması karşısında, sanık …’un hileli söz ve davranışlarla katılanı aldatıp kendisinden değişik tarihlerde yarar sağlaması şeklinde sübut bulan eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK’nın 157/1 maddesinde düzenlenen zincirleme şekilde dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
a- Katılanın kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde, sanık …’un kendisine 1.200 TL ödeme yaptığını beyan etmesi karşısında, katılanın zararının kısmen ya da tamamen giderilip giderilmediği araştırılıp, kısmi iade halinde etkin pişmanlık konusunda katılanın muvafakati bulunup bulunmadığı sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-2-4 madde hükümlerinin uygulama olanağı olup olmadığının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b- Gün para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesinin dayanağı olan kanun maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmeyerek CMK 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 25/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.