YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8691
KARAR NO : 2019/4073
KARAR TARİHİ : 18.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 50/1a. maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılan …Ş. ile yaptığı finansal kiralama sözleşmesi uyarınca borcunu ödemediği ve kiralama konusu malları ihtara rağmen gerekli sürede iade etmediği, bu suretle atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın kira bedelini ödememesi nedeniyle, şikayetçi şirket tarafından sözleşmenin feshedildiği dikkate alınarak, sanığın, 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu’nun 15, 17, 24 ve 25. maddeleri ile Finansal Kiralama Sözleşmesi’nde öngörülen “iade zorunluluğunu” yerine getirmeyerek, suça konu makinelerin ihbarnamenin sanığın bildirdiği adrese usulüne uygun olarak tebliğini müteakip 60 gün içerisinde şirketin gösterdiği adrese iade etmediği, bunun için yasal bir gerekçe göstermediği ve kiralanan malların tesliminden hukuka aykırı olarak kaçındığı ve suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu araçları ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamadığı, kendi adına sözleşmenin düzenlendiği, bu sebeple eylemin uzlaşmaya tabi olan 5237 sayılı TCK’nun 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu işlediği gözetilmeden yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde TCK’nun 155/2. maddesine göre mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.