YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8207
KARAR NO : 2019/12599
KARAR TARİHİ : 21.11.2019
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-Sanıklar …, ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan, TCK’nın 158/1-j,son,62 ve 53 maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet (ayrıca sanıklar … ile … hakkında TCK’nın 43.maddesinin tatbiki)
2-Sanıklar …,… hakkında özel belgede sahtecilik suçundan,TCK’nun 207/1, 43/1, 62 ve 53 maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet
Sanıklar …, ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri, katılan vekili, sanık … ile müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … ile müdafisi tarafından; sanıklar … ve … hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükümleri katılan vekili, sanık … ile müdafisi ve sanık … ile müdafisi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 29/05/2012 gün ve 2012/Bşk-28 Esas ve 2012/28 Karar sayılı kararında da belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,” hükmüne yer verilmiştir.
Sanıklardan …’in katılan bankanın … Şubesi’nde görev yaptığı, söz konusu şubede bir kısım kredilerin usulsüz olarak kullandırıldığına ilişkin alınan duyumlar üzerine 25/05/2007 tarihli müfettiş raporunda, bireysel kredi sözleşmesi düzenlemesinden borçlu ve kefil imzalarının atılmasından sorumlu sanık …’in, müşteki Arzu’nun gerçekte kullanmadığı halde sanıklar … ve … ile birlikte diğer sanık … Horoz’a banka dışında kredi başvurusuna dair belgelerin düzenlettirilerek, diğer sanıkların hazırlamış olduğu sahte imzalı kredi sözleşmesini kabul etmek suretiyle 4.000,00 TL’lik kredi açılıp kullandırıldığı; yine müşteki …’ın gerçekte kullanmadığı halde sanık …’nın kredi başvurusuna dair belgeleri düzenleyerek bu kişi adına sahte imza attırılmak suretiyle sanık …’in sorumlu olduğu krediler bölümünden 4.000,00.TL’lik kredinin kullandırıldığı, daha sonra sanıklardan …’ın kullandığı 15/03/2006 tarihli ve 3.500,00 TL bedelli kredi tesisine ilişkin sözleşmede şikayetçiler … ve …’un gerçekte kefil olmadıkları halde yine sanık …’un yardımı ve yönlendirmesiyle belgelerin hazırlanıp şikayetçiler adına sahte imza attırılmak suretiyle, kredi kullanıldığı, böylece sahte imzalarla tahsis edilmemesi gereken kredilerin tahsis edilmesinin sağlandığı ve bankanın zararına kendi yararlarına haksız menfaat temin ettikleri şeklinde sübutu kabul edilen eylemlerinin, 5411 sayılı Kanun’un 160. maddesinde düzenlenen zimmet suçu kapsamında kalacağı anlaşılmakla,
İddianame ve mahkeme gerekçesindeki anlatım ve nitelendirme, tavsifin ağırlığı ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (7.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye GÖNDERİLMESİNE, 21/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.