YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7605
KARAR NO : 2019/3704
KARAR TARİHİ : 11.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 52/2-4,53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan …’nın işyerinde çalışan muhasebecisi …’u arayarak 75.000 TL parayı işyerinde şoför olarak çalışan sanık …’a vermesini istediği, sanığın da parayı Başpınardaki fabrikalarına getirmesini istediği, bunun üzerine …’un parayı sanığa verdiği, sanığın işyerine ait … plakalı araç ile işyerinden ayrıldığı, ancak parayı götürmesi gereken yere götürmediği, parayla birlikte ortadan kaybolduğu, aracında daha sonra terkedilmiş vaziyette bulunduğunun iddia edildiği olayda, sanığın savunması, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamından, sanığın atılı suçu işlediği sabit olmakla mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.