Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/7504 E. 2019/3742 K. 11.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7504
KARAR NO : 2019/3742
KARAR TARİHİ : 11.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2, 53 ve 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, suç tarihi itibari ile Çankırı ili Eldivan ilçesinde “Kader Pastanesi” isimli işyerini işlettiği, katılan şirket ile 02/04/2011 tarihinde yapılan ariyet sözleşmesi ile, katılan şirketin sanığa U tipi C 0670506 demirbaş nolu derin dondurucuyu emaneten teslim ettiği; ancak katılan şirket bölge çalışanlarının sipariş almak üzere sanığın işyerine gittiklerinde katılan şirkete ait derin dondurucunun yerinde olmadığının tespit edildiği, daha sonradan da sanığa ulaşılamadığı, bu surette sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda, sanık savunması, katılan vekili beyanı, ariyet sözleşmesi ve dosya kapsamından; sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında, TCK’nın 51. maddesi gereğince sadece hapis cezalarının ertelenmesi mümkün olduğu halde, adli para cezasının da ertelenmesine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesine rağmen, TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi suretiyle TCK’nın 53/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.