YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7201
KARAR NO : 2019/3724
KARAR TARİHİ : 11.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 52/2-4 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet,
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan …‘nın teyzesinin eşi… ile ortak olarak… Yapı Ltd. Şti‘yi kurduğu, katılanın dayısı sanık …’ın şirkete genel müdür tayin edildiği, sanığa geniş yetki tanıdıkları ancak sanığın bunu kötüye kullanarak satılan malzemelerle ilgili bilgi vermeyerek, şirket defterlerini de kaçırdığı, iki ortağın birlikte hareket etmesi gerektiğinden dolayı sanığın genel müdürlükten alınamadığı, sanığın bundan yararlanarak yetkisine dayanıp şirketi katılanın rızası alınmadan 2009 yılı Ocak ayı içerisinde başka şahsa devir ettiği, resmiyette bu devir işleminin yapılmadığı, katılanın 100.000 TL zararının olduğunu bildirdiği ve bu şekilde sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, tanıklar beyanı ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun sübut bulduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “120 GÜN”, ve “2.400TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 GÜN”, ve “100TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.