YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7029
KARAR NO : 2019/3171
KARAR TARİHİ : 01.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, şantaj
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 107/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık ve şantaj suçlarından, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında; 5237 sayılı TCK’nın 157/1 maddesi gereğince hüküm kurulurken, hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sadece hapis cezasına hükmedilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın, katılana büyük bir davası olduğu, dava masrafları için paraya ihtiyacı olduğunu söylediği, katılanın da sanığa iki adet burma bilezik, bir adet yüzük ve 1.000 TL para verdiği, sanığın altınları ve parayı aldıktan sonra bir daha sanığa ulaşılamadığının, daha sonra sanığın katılanın annesini arayarak elinde katılana ve katılanın kızına ait uygunsuz Cd’lerin olduğunun, para istediğinin, sanığın dolandırıcılık ve şantaj suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanık savunmaları, katılan, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmemiş olması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.