YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/6706
KARAR NO : 2019/2993
KARAR TARİHİ : 28.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2,168/1,62/1,50/1-a ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, suç tarihi itibari ile katılanın yetkilisi bulunduğu AGT Harfiyat Gıda şirketinde mühendis olarak çalıştığı, 05/09/2010 tarihinde sanığın şirkete ait olan ve görevi sebebi ile kendi hizmetine bırakılan ”Lecia tc total 760141” seri nolu harita ölçüm cihazını alarak gittiği, şikayet üzerine yakalandığında cihazı teslim ettiği, bu surette hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Türk Medeni Kanun’un 950. maddesine göre; alacaklı, borçluya ait olup onun rızasıyla zilyedi bulunduğu taşınırı veya kıymetli evrakı, borcun muaccel olması ve niteliği itibarıyla bu eşyanın alacak ile bağlantısı bulunması halinde, borç ödeninceye kadar hapsedebileceği, zilyetlik ve alacak ticari ilişkiden doğmuşsa, tacirler arasında bu bağlantı var sayılacağı, alacaklı, borçluya ait olmayan taşınırlar üzerinde de zilyetliğin iyiniyetle kazanılmasının korunduğu ölçüde hapis hakkına sahip olacağının hüküm altına alındığı, somut olayda ise, sanığın tüm aşamalarda katılanın yetkilisi olduğu şirketten işçilik alacağı olduğunu ve ödenmemesi üzerine suça konu cihazı aldığını savunması ve bu savunmayı doğrular içerikte bilirkişi raporu ve banka kayıtları karşısında, sanığın kendisinin işçi alacağına yönelik hapis hakkını kullanmak istediğinin, dolayısıyla suç kastı ile hareket etmediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında beraat hükmü yerine, yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.