Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/6522 E. 2019/2981 K. 28.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/6522
KARAR NO : 2019/2981
KARAR TARİHİ : 28.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, hırsızlık
HÜKÜM : Şikayetçi …’a karşı, hizmet nedeniyle
güveni kötüye kullanma suçundan;
TCK’nun 155/2, 62, 50/1-a ve 52/2 maddeleri
uyarınca mahkumiyet
Şikayetçi …’ye karşı hırsızlık
suçundan; TCK’nun 141/1, 62 ve 50/1-a maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve hırsızlık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, şikayetçi …’a ait otobüste şoför olarak çalıştığı, olay tarihinde şoförlüğünü yaptığı otobüsle gittiği Ankara-İstanbul seferinden elde ettiği 2.000 TL tutarındaki hasılatı sefer dönüşünde adı geçen şikayetçiye teslim etmeyip uhdesinde tutarak haksız yarar sağladığı ve aynı otobüste muavinlik yapan şikayetçi …’ye ait cep telefonunu otobüsün içinde bulunduğu yerden alıp götürdüğü, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve hırsızlık suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1)Sanık hakkında şikayetçi …’ye karşı hırsızlık suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen hırsızlık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA,

2)Sanık hakkında şikayetçi …’a karşı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, şikayetçi beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın şoförlüğünü yaptığı otobüsle gittiği seferden elde edilen hasılatı otobüs sahibi olan şikayetçi Murat’a teslim etmeyerek üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğine yönelik mahkumiyete ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “30 gün”, “25 gün” ve “500 TL” ibarelerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, “4 gün” ve “80 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.