YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4410
KARAR NO : 2019/1693
KARAR TARİHİ : 05.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, suç uydurma
HÜKÜM : TCK’nın 271/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet TCK’nın 155/2, 52/2, 52/4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve suç uydurma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 31/03/2012 tarihinde İstanbul’da bulunan katılan şirketten…plakalı aracı on günlüğüne kiralayarak bu araçla kendi yaşadığı Adana’ya geldiği, 08/04/2012 günü sabah saat 10.00 civarında aracın evinin önünde olmadığını gördüğünü, aracın çalındığını belirterek olayın ertesi günü karakola giderek şikayetçi olduğu, yapılan soruşturmada aracın çalınmayıp bir şekilde sanık tarafından ortadan kaldırıldığı, sonrasında ise karakola çalıntı ihbarı yapıldığının tespit edilmesi üzerine sanığın suç uydurma ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarını işlediğinin iddia olunduğu olayda;
1-Sanık hakkında suç uydurma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabesizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanığa atılı eylemin TCK’nun 155/1 maddesinde yazılı başka bir suçla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında olmayan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında yanılgıya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması,

Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 05/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.