Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/4376 E. 2019/1685 K. 05.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4376
KARAR NO : 2019/1685
KARAR TARİHİ : 05.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık … hakkında; TCK’nın 155/2, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık … hakkında; TCK’nın 155/2, 52/2, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve sanık … vasisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanık …’in katılan şirketten bir yıllığına araç kiraladığı, aracın tesliminin üzerinden iki gün geçtikten sonra araçtaki takip sisteminden sinyal alınamaması üzerine katılan şirketin sanığı telefon numarasından aradığında telefonun kapalı olması nedeniyle ulaşamadığı, adresinden de sanığın bulunamaması üzerine şikayetçi olduğu, yapılan araştırmada aracın sanıklar tarafından Gürcistan’a götürüldüğü ve buradaki bir dinlenme tesisinde park halinde bulunarak katılana teslim edildiği, bu suretle sanıkların hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediklerinin iddia olunduğu olayda;
1- Sanıklar müdafiinin sanıklar hakkında verilen hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların yargılama aşamasında müdafiilerinin bulunmadığı, sanık …’e mahkumiyet hükmünün 02/04/2013 tarihinde kendisine tebliğ edilmesi üzerine Av. …’a vekaletname verdiği ve müdafii tarafından 10/04/2013 tarihinde iki sanık hakkında temyiz talebinde bulunduğunun anlaşıldığı, ancak sanık …’in Av. …’a vermiş olduğu bir vekaletnamenin bulunmadığının anlaşılması, sanık … hakkında da müdafiinin yedi günlük temyiz süresi geçtikten sonra 10/04/2013 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla; temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık … hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık vasisinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın suça konu aracı bir yıllığına kiralamış olması, kiralama sözleşmesinde aracın yurtdışına çıkarılmasının yasak olduğuna ilişkin bir maddenin bulunmaması, araçtaki GPS bağlantısının kesilmesinin tek başına suçun oluşması için yeterli olmaması hususları gözönüne alındığında sanığın atılı suçtan cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraatine hükmolunması gerekirken dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçe ile mahkumiyetine hükmolunması,
Kabule göre de; sanığa atılı eylemin TCK’nun 155/1 maddesinde yazılı güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında yanılgıya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması,
Kanuna aykırı olup, sanık vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kararın CMUK’nın 325. maddesi gereğince temyiz süresini kaçıran sanık …’e sirayetine, 05/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.