YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/38401
KARAR NO : 2019/82
KARAR TARİHİ : 29.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile olay tarihi itibariyle sanığın eşi olan ve hakkındaki beraat hükmü kesinleşen …’in işletmekte oldukları işyerini, müşterisinin bol ve kazancının iyi olduğunu söyleyerek 83.000 TL bedel karşılığında katılan …’ya devretme konusunda anlaştıkları, katılanın gayrimenkul devri, nakit para ve çek vermek suretiyle edimini yerine getirdiği ve … Gıda Tekstil Ltd.Şti.ne vekaleten sanık ile işletme hakkı devir sözleşmesi imzaladığı halde sonradan işyerinin cirosunun katılana söylendiği kadar yüksek olmadığı,işletmenin devir alınması sürecinden önce, iradesinin yanıltılması amacıyla, sanki daha fazla ciro yapılıyormuş gibi göstermek için kasaya fazla para konulduğu, işyerinin kiracısının, katılanın devraldığı şirket olan … Gıda Tekstil Ltd. Şti. değil … olduğu ve asıl işletmeci olan … Varlık A.Ş. tarafından, kira bedeli ödenmediği için açılmış tahliye davası bulunduğu,bu arada katılanın devir bedeli olarak verdiği gayrimenkulün kısa süre içinde üçüncü bir kişiye satışının yapıldığı, tüm bu olaylardan sonra, katılanın, sanıkla bağlantı kurarak devir bedeli olarak verdiği meblağa karşılık … şirketine ait dört adet çek aldığı ancak bu çekler için şirket yetkilisi olan … tarafından ödemeden men talimatı verildiği için tahsil edilemediği, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda;
Mahkemece Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 22/04/2015 tarih, 2014/20361 E, 2015/25635 K sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olmasına rağmen, bozma ilamında belirtilen dolandırıcılık suçunun oluşmasına yönelik belirtilen hileli hareketler olarak iddia olunan,işyerinin cirosunun yüksek görünmesi için devir öncesi kasaya fazla para konulması, işyerinin tahliyesine ilişkin asıl işletmeci tarafından açılmış dava bulunup bulunmadığı, asıl kiracının kim olduğu ve sair hususlara ilişkin dosya kapsamında delil niteliği taşıyan herhangi bir bilgi ve belge bulunmaması, bu hususlarda araştırma yapılıp delil toplanmadan hüküm kurulduğu anlaşılmış olması karşısında; öncelikle işyeri sahibi olan … Gayrimenkul Yat. Tic. A.Ş.’den sözkonusu işyerine ait kira sözleşmesinin istenerek dosya arasına alınması ve asıl kiracının kim olduğunun ve devir hakkı olup olmadığının tespiti, ayrıca katılana devir tarihinden önce açılan bir tahliye davası olup olmadığının aynı şirketten sorulması, yine katılandan devir öncesi işyerinin cirosunun yüksek gösterildiği iddiasına ilişkin bir delilinin bulunup bulunmadığının sorulması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında verilen hükümde belirlenen gün adli para cezası adli para cezasına çevrilirken uygulanan kanun maddesinin yazılmaması,
Suç tarihinin devir sözleşmesinin yapıldığı ve menfaatlerin elde edildiği tarih olan 19/02/2007 tarihi olmasına rağmen hükümde 2007 olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 29/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.