YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/38046
KARAR NO : 2017/29223
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 765 Sayılı kanunun 503, 59, 81 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanık hakkında temyiz talebinin reddine dair verilen ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dolandırıcılık suçundan sanık …’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 503/1, 59/2 ve 81/2-3. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis ve 380 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair kararın süresinden sonra sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin 28/10/2014 tarih ve 2014/13345-17553 sayılı kararıyla temyiz isteminin reddine karar verildiği, bu defa karar aleyhine Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu ve 23. Ceza Dairesi’nin 25/02/2016 tarihli ve 2015/20541-2016/2001sayılı kararıyla hüküm fıkrasından 765 sayılı TCK’nın 81/2-3 madde ve fıkra hükümlerine ilişkin uygulamanın çıkartılarak yerine “Sanığın 07/05/2002 tarihinde infaz edilen Alaşehir Sulh Ceza Mahkemesinin 07/05/2002 tarih ve 2002/16 Esas ve 2002/196 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan tekerrüre esas sabıkasının bulunması sebebi ile cezasından 765 sayılı TCK’nın 81/2-3. madde ve fıkra hükümleri uyarınca 1/3 oranında artırım yapılarak sanığın 2 yıl 16 ay hapis ve 380 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ”bölümünün eklenmesi suretiyle hükmün düzeltilmesine, hükümdeki diğer kısımların aynen bırakılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına” karar verilerek dosyanın kesinleştirildiği gözetildiğinde, mahkeme tarafından sonradan yapılan işlemlerin yok hükmünde sayılması gerektiği ve 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi kapsamında temyizen incelenecek bir hüküm bulunmadığı anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 26/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.