Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/37439 E. 2021/3836 K. 31.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/37439
KARAR NO : 2021/3836
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : CMK 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ile katılanın 2012 yılında 1992/2 tertip olarak birlikte 15 ay askerlik yaptıkları, 29/12/2014 tarihinde sanığın 0535 349 28 10 numaralı GSM hattından katılanı arayarak dedesinin değirmeninde gömü altın bulduğunu, asker arkadaşı olduğu için kendisine güvendiğini, beraber altınları bozdurup parayı paşlaşmak istediğini, 40.000 TL karşılığında 200 adet altın vereceğini söylediği, katılanın da sanığa güvenerek 02/01/2015 tarihinde Turgutlu ilçesine geldiği, sanık ile bir zeytinlik alanında buluştukları, burada sanığın, katılana 200 adet altın görünümlü metalleri verdiği ve karşılığında katılandan 40.000 TL parayı aldığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; katılan ile sanığın 2012 yılında birlikte askerlik yaptıklarının sabit olduğu, aradan 3 yıl geçtikten sonra katılanın sanığa iftira atıp suç isnadında bulunmasının hayatın olağan akışına ters olduğu, katılanın Turgutlu İlçesine gelmiş olması ve 200 adet altın görünümlü metal parçasını kolluk kuvvetlerine teslim etmiş olması nazara alındığında,sanığın baştan itibaren dolandırıcılık kastıyla hareket ederek katılandan haksız menfaat temin ettiğinin anlaşılması karşısında, sanığın, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşmaya tabi olan TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçundan mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde beraatine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 31.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.