YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3712
KARAR NO : 2019/4072
KARAR TARİHİ : 18.04.2019
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK’ nun 158/1-f, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
TCK’nun 204/1, 62, 53. maddeleri gereğince
hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ve resmi belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın keşidecisi katılan … olan hamiline yazılı, 14.000 TL bedelli, 30.09.2010 keşide tarihli çeki sahte olarak düzenlediği, çek arkasına … adıyla sahte ciro yaptığı, daha sonra yanına diğer temyiz dışı sanık …’i de alarak müşteki …’un yetkilisi olduğu şirkete 30.07.2010 tarihinde gidip müşteki … ile görüşüp, inşaat malzemesi alacaklarını ve karşılığında da çek vereceklerini söyledikleri, müşteki …’un sanığı tanımadığını, daha önce de iş yaptığı temyiz dışı sanık …’in ciro etmesi durumunda anlaşmayı kabul edeceğini söyleyince sanık ve temyiz dışı sanık …’in sırayla ciro yaptığı ve istenilen malzemeleri verdiği, müşteki …’un da çeki başka şirkete ciro yapıp verdiği, çekin ibrazında sahte olduğunun tespit edildiği, yapılan kriminal incelemede birinci ciranta olarak gözüken ve sanığın çeki aldığını söylediği… cirosunun sanığın eli ürünü olduğunun tespit edildiği, bu suretle sanığın banka veya kredi kurumlarının aracı olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia edilen olayda;
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
5271 sayılı CMK’nın 231.maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı Kanun’un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından 5271 sayılı CMK’ nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın
2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 14.000 TL, haksız menfaatin iki katının 28.000 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın mahkemenin gün para cezası miktarı olarak belirlediği 40 TL üzerinden 700 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilip, buna göre artırım-indirim yapılması gerektiği halde kurulan hükümlerde temel cezanın eksik olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 18/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.