Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/37101 E. 2018/9840 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/37101
KARAR NO : 2018/9840
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan …’ın, katılan ……. ile miras yoluyla intikal eden evinin satışı hususunda anlaştığı, evin katılan …’e devri için gerekli işlemleri takip etmek amacıyla emlak komisyonculuğu ile uğraşan sanık …’in ve temyiz dışı sanık …. ‘nın aracı oldukları, katılan …’in işlem masrafı olarak temyiz dışı sanık …. ya ilk etapta 600 TL verdiği, daha sonra ise 5.550 TL ve 6.200 TL parayı, teminat parası ve masraf adı altında temyiz dışı sanık ….’ya iletilmek üzere katılan …’a verdiği, katılan …’ın da bu paraları makbuz karşılığında temyiz dışı sanık ….’ya verdiği, sonrasında sanığın ve temyiz dışı sanığın satış işlemini gerçekleştirmeden adreslerini terk ederek izlerini kaybettirdikleri, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; bozma üzerine taraflar arasında uzlaştırma sağlanamadığından, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması ile yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.