Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/36598 E. 2021/1676 K. 18.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/36598
KARAR NO : 2021/1676
KARAR TARİHİ : 18.02.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine lişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın Konya İli, Karatay İlçesi, 822 ada, 282 parselde bulunan ve henüz kendisi ya da şirketi adına kayıtlı olmayan taşınmaz üzerinde kat karşılığı daire yapacağını belirtip, dairelerden birinin satışı için katılan ile sözleşme imzaladığı, 12/05/2013 tarihli sözleşme ile toplam bedelin 115.000 TL olduğu ve 40.000 TL’nin peşinat olarak ödeneceğinin belirtildiği, sanığın yapılacak dairelere ilişkin katılana arsayı göstermesi ve yan tarafta daha önce yapılmış olan daireleri de bir nevi garanti olarak sunması nedeniyle katılanın ikna olduğu ve 40.000 TL’yi 27/05/2013 tarihinde yatırdığı, paranın yatırıldığı dekonta “… İnşaattan 115.000 TL karşılığı alınan ev için nakit” biçiminde açıklama yapıldığı, ancak sanığın katılandan parayı almasına rağmen, satmayı vaad ettiği binayı yapmadığı gibi katılanın parasını da iade etmediği, bu şekilde sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; 12/05/2013 tarihli “Daire Satış Sözleşmesi ve Taahhütnamesi” başlıklı sözleşmeyi sanığın, yapımcı müteahhit “… İnşaat Otomotiv San. Ltd. Şti., …“ isim ve imzası ile şirket adına imzaladığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-h bendi kapsamında öngörülen tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin dolandırıcılığı suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.