YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/35768
KARAR NO : 2018/9436
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 TCK’nın 157/1, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde kimliği tespit edilemeyen faili meçhul şüpheliler ile birlikte fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, katılanı arayıp kendilerini polis olarak tanıtarak “banka hesabının bir terör örgütü tarafından kullanıldığını, bu şahısların yakalanması için bildirecekleri hesaba para yatırması gerektiğini” söyledikleri, katılan tarafından da belirtilen sanığın banka hesabına 17.000 TL para yatırıldığı sanığın bu surette dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; Yargıtay 23. Ceza dairesinin 26.12.2016 tarih ve 2015/11424 E- 2016/11087 K sayılı bozma ilamı doğrultusunda uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, tarafların uzlaşamadığına dair düzenlenen 17.02.2017 tarihli rapor, sanık savunması, katılan beyanları ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın atılı dolandırıcılık suçunu işlediği gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmemiş ise de; hapis cezasının kanuni sonucu olan bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçu işlemediğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.