Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/35537 E. 2021/1525 K. 17.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/35537
KARAR NO : 2021/1525
KARAR TARİHİ : 17.02.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : CMK 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Dolandırıcılık suçundan sanıkların ayrı ayrı beraatlerine ilişkin hükümler O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar … ve …’nin, katılan ile Silivri ilçesinde bulunan Maxi AVM isimli iş yerinin otoparkında, katılan ile daha önce anlaştıkları üzere katılanın 450 kg ağırlığındaki ceviz içini 12.500 TL bedel karşılığında satın almak üzere buluştukları, sanık …’in, diğer sanık …’yi katılana kardeşi olarak tanıttığı, katılanın ceviz içini sanıklara teslim ettikten sonra parasını istediğinde sanık …’nin, katılana hazırlıklı olmadığını, ceviz içini tatlıcıya verdikten sonra parasını getirip vereceğinden bahisle sanık … ile bekleyebileceğini söyleyerek katılan ve sanık …’nin yanından ayrıldığı, aradan bir süre geçtikten sonra, sanık … diğer sanık …’in yanlarına gelemeyeceğini belirterek kendilerini Tekirdağ iline çağırdığını katılana söylediği, katılan ve sanık …’nin Tekirdağ il merkezinde bulunan perşembe pazarına geldiklerinde, sanık …’nin katılanın yanından uzaklaşmaya çalıştığı esnada katılan ve polisler tarafından yakalandığı, sanık …’nin kullanmış olduğu 0 535 …..numaralı telefonuna, 0 532 176 90 25 numaralı telefondan 02/12/2014 tarihi saat 16:42 itibari ile “orda yol alamıyorsan Silivri içine getir” ve saat 17:23 itibari ile “Pazar basına sok orda yol al” şeklinde iki adet mesaj gönderildiğinin belirlendiği, bu suretle sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19.11.2002 tarih ve 272-402 E.K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, 1412 sayılı CMUK’nın 223/son maddesi ile aynı mahiyette hüküm içeren 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesine göre; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnasının, dosya kapsamına göre ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağının anlaşılması halinde verilen mahkumiyet dışındaki hükümleri kapsamasına karşın, 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesine yanlış anlam verilerek, aynı Kanun’un 191, 147. maddeleri uyarınca sanık …’nin sorgusu yapılmadan, delil takdiri yapılarak eksik kovuşturma ile yazılı şekilde sanık hakkında hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında, sanığın savunmasının alınıp delillerin değerlendirilmesinden sonra hukuki durumunun tayin ve takdir zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, O yer C.umhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.