Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/34890 E. 2021/3146 K. 17.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/34890
KARAR NO : 2021/3146
KARAR TARİHİ : 17.03.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Banka veya kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken krediyi sağlamak amacıyla dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın … Grup Taahhüt Eğitim Danışmanlık Limited Şirketinde çalışmadığı halde çalıştığına ilişkin düzenlenen sahte özel belge ile katılan bankaya başvurup kendisine kredi tahsisi sağladığı ve söz konusu krediyi kullandığı halde katılan bankaya olan kredi borcunu ödemediği, bu suretle sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği somut olayda;
Sanık …’in bütün aşamalarda bahse konu şirkette sigortasız çalıştığını, maaş belgesinin bu dönemde düzenlendiğini, sahte olmadığını savunması, iş yeri sahibi/temsilcisi olup hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş bulunan tanık …’nın çalışma olgusunu ve belge altındaki imzanın kendisine ait olduğunu doğrulayan beyanı, özel belgede sahtecilik suçu yönünden kesinleşmiş beraat kararı olması, sigortasız çalışmanın varlığının yadsınamaz gerçekliği, ayrıca kredi sözleşmesine kefil olarak imza atan gerçek bir kişinin bulunması, özellikle müşteki vekilinin şikayet dilekçesinde kredi borcunun muacceliyet kazanması üzerine SGK kayıtlarında yaptıkları araştırma sonucu kredi borçlusunun SGK kapsamında çalışmadığını öğrendiklerini beyan etmiş olması karşısında; kredi tahsis talebi için bankaya sunulan çalışma belgesinin SGK kapsamında bir çalışma ve buna dair herhangi bir kayıt numarası vb içermemesi, imzanın o tarihte yetkili tanık … tarafından kabul edilmesi, ayrıca kredi sözleşmesinde gerçek bir kefil imzasının da teminat olarak yer almasına rağmen hukuken sahte olmayan belge ibrazı ile katılan kurumun aldatılmasına yönelik nitelikli bir hilenin mevcut olmadığı, denetim imkanının ortadan kaldırılmadığı halde sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 17/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.