YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/34821
KARAR NO : 2020/8479
KARAR TARİHİ : 21.09.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-TCK ‘nın 158/1-f-son, 52/2, 35/2, 62/1, 53 maddeleri gereği mahkumiyet,
2-TCK’nın 204/1, 62/1, 53 maddeleri gereği mahkumiyet,
Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılığa teşebbüs ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’in kendisini … olarak tanıtarak Manavgat ilçesinde kereste ticareti yapan katılanı aradığı, çek karşılığı kereste satıp satmayacağını sorduğu, katılanın satabileceğini söylemesi üzerine 08/05/2009 günü kendisini … olarak tanıtan sanık …’in temyiz dışı sanıklar …. ve …. ile birlikte Manavgat ilçesine gelerek keşidecisi …. Ltd. Şti. olan 12.250 TL bedelli, 25/07/2009 keşide tarihli …. Kereste … emrine yazılı çeki katılana kereste alımı amacıyla verdiği, katılanın da keresteyi çeki kontrol ettirdikten sonra verebileceğini söylemesi üzerine katılanın aynı gün suça konu çeki kontrol amacıyla Manavgat İş Bankası’na götürdüğü, suça konu çekin keşidecisinin sağlam olduğunu ancak verilen çekin sahte olarak üretilmiş çek olduğunu öğrendiği ve durumu İlçe Emniyet Müdürlüğü’ne bildirdiği, bu suretle sanığın nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia edilen olayda,
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, kriminal uzmanlık raporu, tutanaklar ile dosya kapsamına göre sanığa atılı suçun sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sanığa verilen cezanın yetersiz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sair temyiz tirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken, somut olayda adli gün para cezasının 300 gün üzerinden belirlenip 20 TL’den paraya çevrildikten sonra haksız menfaat miktarının iki katına çıkarılması suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; adli para cezasının uygulanmasına ilişkin bölümlerin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak, yerine, “Haksız menfaat miktarına göre sanığın 1225 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, eylemin teşebbüs aşamasında kalmış olması nedeniyle TCK’nın 35/2 maddesi gereği 3/4 indirim yapılarak 306 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı kanunun 62. maddesi gereğince cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak 225 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, yine aynı kanunun 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20 TL den hesap edilmek suretiyle netice olarak 5.100 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.