YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/34352
KARAR NO : 2021/2947
KARAR TARİHİ : 15.03.2021
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.’nın 158/1-f-son, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve sanık … tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’ın katılan… Mobilya firmasına olan borcuna karşılık 10.200 TL bedelli çeki keşide ederek verdiği, daha sonra borcunu ödeyemeyeceğini söyleyerek çeki katılan firmadan istemesi üzerine firmanın sanığa güvenerek çeki iade ettiği ve yeni bir borç yapılanması yaptığı, sanığın katılan firmanın çekteki cirosunu iptal etmeden keşide tarihini değiştirmek suretiyle ve diğer sanık … ile iş birliği yaparak çeki piyasaya sürdüğü, çekin zamanında ödenmemesi nedeniyle çek hamili olan Elvan İnşaat’ın çeki icraya koymak suretiyle katılan firmayı borçlu duruma düşürdükleri, bu şekilde sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; her ne kadar sanıklar savunmalarında suç kastıyla hareket etmediklerini belirtmişlerse de; katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları ile dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanıkların fikir ve eylem birlikteliği ile hareket ederek nitelikli dolandırıcılık suçunu işledikleri gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1, 2 ve 4. numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlayarak yürürlüğe girdiğinden koşulların oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafii ve sanık …’ın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 10.200 TL, haksız menfaatin iki katının 2o.400 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 1.020 gün adli para cezasıyla cezalandırılması ve takdiri indirim oranının yine gün üzerinden esas alınıp, uygulanması gerektiği halde; kurulan hükümde hapis cezası alt sınırdan uygulanarak, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin, adli para cezası yönünden; temel cezanın 1.050 gün adli para cezası şeklinde belirlenip, TCK’nın 62/1 maddesinin uygulanması ve TCK’nın 52/2 maddesinin tatbiki suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükümlerin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK ‘un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu durum aynı Kanun’un 322.maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükümler fıkrasındaki “1.050 gün” ve “875 gün” ve “17.500 TL.” ibareleri çıkarılarak yerlerine, “1.020 gün”, “850 gün” ve “17.000 TL.” ibareleri eklenmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.