YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/33464
KARAR NO : 2021/3006
KARAR TARİHİ : 16.03.2021
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-f-son, 62/1, 52/2, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, müşteki …’ın kablosuz ve şifresiz internet hattına izinsiz kullanarak, ”sahibinden.com”internet sitesinden verdiği telefon ilanı üzerine arayan mağdur …’a kendisini katılan … olarak tanıtıp, mağdur … ile 300-TL’ye anlaşmaları üzerine mağdur …’ın parayı PTT kargo havalesi ile kendisine gönderilen katılan …’ya ait kimlik numarasına havale ettiği, sanığın PTT’den, katılan …’ya ait kimlik bilgileriyle hazırlanan sahte nüfus cüzdanı kullanarak parayı aldığı, ancak ilanda belirtilen HTC marka cep telefonu yerine Çin malı nokia K 19 cep telefonu olan kargoyu gönderdiği,sanığın bu surette nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları, katılan, mağdur ve tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın üzerlerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi karşısında, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (i), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, TCK’nın 158/1-f maddesi gereğince temel ceza belirlenirken önce suçtan elde olunan haksız menfaat dikkate alınmaksızın, gün adli para cezası belirlenip indirimler yapıldıktan sonra doğrudan suçtan elde olunan haksız menfaat miktarının iki katı adli para cezası belirlenmek suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “5 gün”, ”4 gün” ve “80 TL” ve ”600” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak yerlerine sırasıyla “30 gün”, “25 gün” ve “500 TL” adli para cezası ibaresinin eklenmesi ve bu bentlerden sonra gelen ve adli para cezasının haksız menfaatin iki katına yükseltilmesine ilişkin bentlerin hükümden tamamen çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.